"Φαντάσου έναν τοίχο. Έναν τοίχο φρεσκοβαμμένο, εκτυφλωτικά λευκό απ' το σκληρό φως του μεσημεριού, που καταπίνει κάθε σκιά. Κόντρα στον τοίχο αραδιασμένοι άντρες [..] Ήμουν στο τζιπ, περαστικός από εκεί. Σταμάτησα ένα λεπτό για να κοιτάξω καλύτερα, σαν να μην πίστευα σ' αυτό που έβλεπα, σ' αυτό που καταλάβαινα πως το απόσπασμα απέναντι μου ήταν έτοιμο να κάνει. Ανάμεσα στους άντρες ξεχώρισα κάποι...α παιδιά, αμούστακα ακόμα.
Ύστερα, απροσδόκητα, το πρόσωπο ενός άντρα παγίδεψε το βλέμμα μου [..] Το 'βλεπα, ήξερε! Ήξερε πως πεθαίνει [..] Δεν ξέρω αν έλπιζε ακόμα στον "από μηχανής θεό" [..]
Έβαλα μπρος κι απομακρύνθηκα. Στα 150 μέτρα περίπου, οι ριπές με πρόλαβαν, πριν προλάβω να το σκάσω απ' το χώρο, επαναλαμβανόμενες σαν εφιάλτης. Δεν γύρισα να κοιτάξω. Το πρόσωπο του άντρα μ' ακολούθησε ημέρες πολλές, μέχρι που σβήστηκε από φρέσκια, πιότερο νωπή φρίκη..."
Μαρτυρία του δρα Γιαλτσίν Κιουτσιούκ (τούρκου αξιωματικού), για τις θηριωδίες του τουρκικού στρατού στην Κύπρο, το μαύρο καλοκαίρι του 1974.
Απόσπασμα από το βιβλίο "νταλγκά νταλγκά", της Σοφίας Ιορδανίδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου